ماندگاری ایمپلنت دندان چقدر می باشد؟ این سوال را خیلی ها می پرسند. در سال 1952 ایمپلنت دندان برای نخستین بار اختراع شد. مخترع ایمپلنت برنمارک با بررسی ها و تحقیقاتی که انجام داد، موفق شد، تا طرح یکپارچگی دندان ها را اثبات کند.      

بعد از آن در زمینه دندانپزشکی تحقیقات و پژوهش ها ادامه پیدا کرد و با پیشرفت بسیار زیادی مواجه شد.  

ایمپلنت دندان دقیقا مثل دندان طبیعی می باشد و همان عملکرد را دارد. با ایمپلنت دهان شما زیبایی دو چندان را کسب می کند و باعث اعتماد به نفس بیشتر می شود. بسیاری از افراد دندان های خود را از دست داده اند و نمی توانند به راحتی حرف بزنند، اما با داشتن ایمپلنت قادر خواهند بود که بتوانند مانند گذشته که دندان های کاملی داشتند، صحبت کنند.       

ایمپلنت علاوه بر اینکه باعث زیبایی لبخند و درست صحبت کردن و غذا خوردن می شود، از خراب شدن استخوان هم جلوگیری می کند. ایمپلنت بر روی استخوان فک قرار می گیرد و مانند دندان مصنوعی یا بریج دندان نیازی به تکیه دندان های دیگر ندارد؛ با این حال دندان های دیگر به انجام ایمپلنت به خطر نمی افتند.    

باید بدانید که بسیاری افراد نمی توانند که از کاشت ایمپلنت استفاده نمایند؛ با این حال برای چنین افرادی باید از روش های دیگر استفاد کرد. روش های دیگر برای این افراد عبارتند از: مینی ایمپلنت، دندان مصنوعی و بریج دندان.

قبل از اینکه بخواهید از یکی از این روش ها استفاده کنید؛ باید از عیب ها و فواید آن ها با خبر باشید، تا بتوانید دندان های از دست رفته را دوباره احیا کنید. 

مقاومت و ماندگاری ایمپلنت دندان تا چه مقدار می باشد؟

معمولا هر بیمار که برای درست کردن و درمان جاهای خالی دندان از دندانپزشک می پرسد، این است، که ماندگاری ایمپلنت دندان چه مقدار می باشد؟

جواب به این سوال به این صورت است، که ماندگاری ایمپلنت دندان برآوردی تا 25 سال تخمین زده شده است. ولی اگر از ایمپلنت دندان درست مراقبت نمایید، بیشتر از 25 سال هم عمر و مقاومت می کند.      

عواملی که ماندگاری ایمپلنت دندان به آن بستگی دارد، برا اساس موارد زیر می باشد:    

• استفاده صحیح از مسواک و نخ دندان به صورت منظم و رفتن پیش دندانپزشک هر 6 ماه یک بار برای چکاپ ایمپلنت. 
• استفاده نکردن از دندان به عنوان ابزار برای اشیاء سخت مثل ناخن، مداد و …  
• مهارت دندانپزشک در جراحی و بررسی تمام شرایط بیمار برای روش هایی مانند ایمپلنت فوری و بررسی موقعیت استخوان فک برای کاشت ایمپلنت
• سلامت عمومی بیمار و چگونگی زندگی آن

در شرایط پیوند استخوان و مدت زمان ایمپلنت دندان

10% از بیماران خاص نیاز به پیوند استخوان دارند؛ به دلیل اینکه استخوان فک را مقاوم تر کنند. درخواست پیوند استخوان معمولا به دلیل ضربه و جراحت، عفونت، بیماری لثه می باشد.

بهترین روش برای ترمیم استخوان و برای آماده سازی کاشت ایمپلنت پیوند استخوان می باشد، که بسیار کاربردی است.

موارد زیر 4 نوع روش برای پیوند استخوان می باشد:

1. استفاده از استخوان های خود بیمار برای پیوند استخوان یکی از بهترین روش ها است. که معمولا از قسمت ران برداشته می شود.
2. استفاده از استخوان فرد دیگرکه به آلوگرافت معروف است.
3. استفاده از استخوان حیوانی زنوگرافت، که معمولا از حیوانی مانند گاو این پیوند را می گیرند.
4. استفاده از استخوان مصنوعی برای پیوند، که از مواد سنتزی مثل فسفات کلسیم استفاده می کنند و احتمال این را دارد، که قابل جذب و غیر قابل جذب باشد.   

چگونه متوجه شویم، که ما نیاز به تعویض ایمپلنت دندان است؟ 

احتمال این است، که اصلا به تعویض ایمپلنت دندان نیازی نباشد. فقط زمانی تعویض ایمپلنت لازم است، که ایمپلنت شل شود و یا بافت های احاطه کننده عفونت کنند، یا آسیب ببینند.   

برای جلوگیری از این اتفاقات هر 6 ماه به دندانپزشک مراجعه کنید.

چه راهی وجود دارد که بفهمیم عمل ایمپلنت دندان با موفقیت پیش رفته است؟

95% مواردی که ایمپلنت دندان را انجام داده اند با موفقیت پیش رفته است، البته این آمار به گفته انجمن جراحان فک و صورت در آمریکا می باشد. البته باید بدانید که، نتیجه درست به محل کاشت ایمپلنت، سلامت عمومی و سبک زندگی بیمار وابسته است.

افرادی که دجار دیابت هستند و یا سیگار می کشند نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند به دلیل اینکه ایمپلنت در داخل استخوان قرار می گیرد. به همین دلیل است که قبل از انجام عمل کاشت ایمپلنت باید سلامت بیمار بررسی شود.

چگونه باید متوجه شویم که ایمپلنت دندان نیاز به معاینه دارد؟

زمانی که شما برای چکاپ وضعیت دندان به دندانپزشکی مراجعه می کنید، دندانپزشک شواهد عدم موفقیت، عوارض ایمپلنت و وضعیت ایمپلنت را مورد بررسی قرار می دهد.       

با اینکه امکان عوارض در ایمپلنت بسیار کم می باشد ولی با آگاهی داشتن از وضعیت ایمپلنت می توانید از بروز عوارض احتمالی جلوگیری نمایید.

ایمپلنت و خطرات و عوارض آن

ایمپلنت معمولا به ندرت دچار مشکل می شود. این عوارض معمولا عبارتند از:

• عفونت و لق شدن ایمپلنت و یا در آمدن آن
• احتمال صدمه خوردن به بافت و یا عصب ها که با بی حسی، درد و یا سوزن سوزن شدن لب، چانه، لثه و حتی دندان همراه است.
• احساس کردن فشار در قسمت کاشت ایمپلنت دندان که امکان درآمدن یا موفق نشدن در درمان وجود دارد.
• احتمال بروز سینوزیت به دلیل اینکه ایمپلنت وارد فضای سینوزیت می شود.
• وضعیت پری ایمپلنتیت باعث می شود، که باکتری وارد لثه و دندان شود و با فشار آوردن موجب التهاب و عفونت شود.

برای اینکه از این عوارض پیشگیری کنید؛ باید بهداشت دهان و دندان خود را رعایت نمایید و سر وقت به پزشک مراجعه کنید. دندانپزشک دندان های شما را معاینه می کند و اگر لازم باشد با ابزار های مخصوص جرم را در پیرامون ایمپلنت را تمیز می کند.

اگر که لازم باشد، دندانپزشک وضعیت تماس دندان ها را با هم تنظیم می کند تا به ایمپلنت فشار وارد نشود.    

امکان دارد که بعد از عمل ایمپلنت استخوان ها دیر جوش بخورند و چندین ماه زمان ببرد. این مسئله در صورت داشتن عفونت و یا پیوند استخوان پیش می آید. 

موفق نشدن در انجام ایمپلنت دندان

آلیاژ استفاده شده در ایمپلنت بسیار سخت است، ولی امکان دارد که در اثر فشار های زیاد بشکند و یا خم شود. البته این اتفاق بسیار نادر می باشد. فقط در صورت دندان غروچه یا ضربه محکم امکان شکستن ایمپلنت وجود دارد.  

اگر به موقع و سر وقت به دندانپزشک مراجعه نمایید، می توانید جلوی بسیاری از مشکلات پیش آمده برای ایمپلنت را بگیرید. 

دندانپزشک با خارج کردن بافت پیرامونی ایمپلنت را ترمیم می کند و بعد ایمپلنت جدید را امتحان می کند. امکان پیوند استخوان وجود دارد، به دلیل اینکه، بافت ها خراب می شوند. غیر معمولی ترین اتفاق این است که به آلیاژ تیتانیوم آلرژی داشته باشد و یا عدم تراکم کافی استخوان فک وجود داشته باشد.

به جای ایمپلنت دندان چه انتخاب های دیگری می توانیم داشته باشیم؟

استفاده از مینی ایمپلنت

شما می توانید مینی ایمپلنت را انتخاب نمایید. اندازه مینی ایمپلنت نصف ایمپلنت معمولی می باشد.  

از نظر قیمت مینی ایمپلنت ارزان تر می باشد و قرار دادن آن بسیار راحت تر است. مینی ایمپلنت احتیاج کمی به تراکم و حجم استخوان دارد. در صورتی که یک جای خالی بین دندان هایتان وجود دارد، باید آن را پر کنید.     

همانطور که گفته شد، قطر مینی ایمپلنت نصف ایمپلنت می باشد؛ با این شرایط عوارض کمتری هم ماند درد و ناراحتی دارد و سوراخ کوچکتری هم در استخوان فک زده می شود. بافت ها هم سریعتر بهبود می یابند. معمولا بعد از کاشت ایمپلنت می توانید، کارهای روزمره را مانند بهداشت دهان و دندان را انجام دهید.

استفاده از پروتزهای غیر ثابت بر پایه ایمپلنت

با این روش می توانید هم آن را روی ایمپلنت وصل کنید و هم جدا کنید. 

پروتز مصنوعی بر پایه ایمپلنت فوایدی دارد، که در زیر به آن اشاره کرده ایم؛

• در هر لحظه می توانید پروتز مصنوعی را در بیاورید، تمیز کنید و دوباره در دهان قرار دهید.   
• پروتز مصنوعی از ایمپلنت تکی بسیار ارزان تر می باشد.  
• بهترین روشی است، که می توان برای افرادی که فک و لثه آنها ایمپلنت را پشتیبانی نمی کنند، استفاده کرد. 
• با کمترین هزینه می توانید، چند دندان از دست رفته را برگردانید.

استفاده از روش‌های غیر ایمپلنتی

روش بریج ثابت یا معمولی

یکی از بهترین روش های پر کردن یک یا چند جای خالی دندان است، که بسیار محبوب هم می باشد. در این روش پروتز مصنوعی را به جای ایمپلنت به دندان های دیگر وصل می کنند.

این تکنیک عیب هایی نسبت به ایمپلنت دندان دارد. نصب این نوع روش به این صورت می باشد، که دندان های اطراف را می تراشند، تا روکش های بریج روی آن ها قرار گیرند. 

بر خلاف ایمپلنت این روش مانع خراب شدن استخوان می شود و با این وجود استخوان فک دوباره جذب می شود و در نتیجه کوچک تر می شود و ساختار یک سوم پایین صورت و دهان در خود فرو می رود و در نتیجه چهره پیرتر به نظر می آید.    

در هنگام نظافت دندان و دهان در لحظه مسواک زدن و حتی نخ کشیدن باید به درستی زیر دندان مصنوعی را تمیز نمایید و اگر به خوبی این نکات را توجه نکنید، دچار عفونت و پوسیدگی اطراف دندان های طبیعی می شوید.  

مقدار عمری که بریج دندان دارد، به 10 سال می رسد و اگر از آن ها مراقبت نمایید، بیشتر هم خواهد شد.

استفاده از بریج مریلند یا باله دار

از این روش برای پر کردن دندان های جلویی که خالی شده اند استفاده می کنند. دندان های جلویی فشار کمتری را نسبت به دندان های عقبی تحمل می کنند.

این نمونه از بریج با استفاده از دو باله به پشت دندان های مجاور از دو طرف وصل می شود و به صورت ثابت در جای خود قرار می گیرد.

در این روش هیچگونه نیازی به تراشیدن دندان ها ندارد. این روش بسیار محافظه کاران است. مقاومت این نوع بریج از دندان های مصنوعی کمتر است.    

معمولا نمونه بریج باله دار بین 7 تا 10 سال البته بسته به اندازه، موقعیت و استحکام دندان عمر می کند. 

استفاده از دندان مصنوعی نیمه یا پارسیل

این نوع از دندان مصنوعی به صورت غیر ثابت طراحی شده است و برای ثابت نگه داشتن آن از دندان های اطراف استفاده می کنند. بیمار قادر است که این نوع دندان را در هر زمان که می خواهد خارج کند.  

این نوع دندان مصنوعی مثل ایمپلنت مقاومت ندارد و عملکر بسیار پایین تری نسبت به ایمپلنت دارد.

در موقع مسواک زدن باید دندان ها را خارج نمایید و به صورت جدا جدا دندان های طبیعی و مصنوعی را تمیز کنید.  

این نوع دندان به دلیل قیمت کمی که دارد، انتخاب خیلی از افراد می باشد. این نمونه از دندان تا 15 سال عمر می کند.   

استفاده از ست کامل دندان مصنوعی

این نوع دندان مخصوص افرادی است که یک قوس کامل را از دست داده اند و با استفاده از چسب دندان یا با کنترل عضله فک در جای خود قرار می گیرد. 

این نوع دندان عمر 5 تا 6 ساله دارد و باید طی این سال ها تعویض قاعده کنید.